Elvis Presley. Z wizytą w Graceland

Wszyscy wiemy kim był Elvis Presley, chociaż częściej słyszeliśmy o jego legendarnym bogactwie niż o piosenkach i filmach. Ludzie z najbliższego otoczenia króla przypisywali mu wyjątkowe dokonania, a inni – zwolnieni ochroniarze czy znienawidzona macocha – wymyślali z zemsty niestworzone historie. Z wielką sympatią pisał o nim Johnny Cash, którego muzeum odwiedziliśmy w Nashville:

Elvis Presley był bardzo fajnym facetem, tak niezwykle utalentowanym i charyzmatycznym – wszystko w jednym – że niektórzy nie mogli tego znieść i reagowali zazdrością.

Johnny Cash „Autobiografia”

Ja też chciałam pozbyć się uprzedzeń i odkryć swojego Elvisa. Młody i piękny uśmiechał się z plakatów w Nashville i Memphis, a poznawanie go na własną rękę było fajną przygodą.

Pojechaliśmy do Tupelo w Missisipi, żeby zobaczyć gdzie dorastał, a potem do legendarnego Graceland – jego przystani w Memphis – którą dzielił się z rodziną i przyjaciółmi.

Wyłonił się przede mną bardziej rzeczywisty Elvis, taki, którego można zrozumieć i polubić. Taki, jakiego mam nadzieje i Wy polubicie. Posłuchajmy Paula Simona i w drogę.

Tupelo. Tu rodził się Elvis Presley

W 1864 roku w Tupelo odbyła się tu jedna z najkrwawszych bitew wojny secesyjnej. Jednak fani przyjeżdżają do Tupelo po to, żeby zobaczyć dom w którym się urodził Elvis Presley. Tam przecież wszystko się zaczęło.

Kiedy Vernon Presley i jego zona Gladys spodziewali się dziecka, pożyczyli 180 dolarów na zakup materiałów budowlanych. A potem Vernon razem z ojcem i bratem zbudował dwupokojowy domek. Stał po „złej” stronie torów, tam gdzie mieszkali biedni Afroamerykanie, a były to czasy segregacji rasowej.

8 stycznia 1935 urodził się martwy chłopiec, nikt nie spodziewał się, że pół godziny później pojawi się drugi syn – Elvis. Rodzina mieszkała w małym domku przez trzy lata.

Obok domu biegnie ścieżka oznaczona najważniejszymi wydarzeniami z życia Elvisa i jego rodziców. Vernon zalegał ze spłatą kredytu, a za sfałszowanie czeku skazano go na 9 miesięcy więzienia. Elvis i jego matka Gladys musieli wprowadzić się do rodziców Vernona.

Gladys i Vernon kilka razy się przeprowadzali i pracowali w różnych miejscach w Tupelo. Podczas Wielkiego Kryzysu ludziom żyło się bardzo ciężko, czasami na posiłek musiał wystarczyć chleb kukurydziany i woda. Kiedy Elvis był małym chłopcem, obiecał swoim rodzicom, że kiedyś zarobi tyle pieniędzy, żeby kupić im piękny dom.

Wbrew zapowiedziom biały domek i małe muzeum w Tupelo były zamknięte na głucho, ale nie ma czego żałować. Na początku lat 70-tych ojciec Elvisa wybrał meble podobne do tych, które mieli w 1935 roku i wskazał gdzie były ustawione.

Na sklepie z narzędziami w Tupelo błyszczy historyczna tabliczka. Elvis marzył, żeby na jedenaste urodziny mama kupiła mu rower. Niestety Gladys nie miała tyle pieniędzy, a wtedy sprzedawca zaproponował gitarę za około 7 dolarów. Chłopiec się zgodził i zaczął na niej brzdąkać.

Kiedy Elvis Presley miał 13 lat, rodzina postanowiła wyjechać do Memphis w poszukiwaniu lepszej pracy. Sześć lat później 19 – letni Elvis już utrzymywał rodziców, a swojej mamie podarował różowego cadillaca.

To replika zielonego sedana Plymouth z 1939 roku, którym wyjechali do Memphis.

Kiedy Elvis Presley miał 10 lat, wziął udział w konkursie talentów na targach Missisipi – Alabama. Dostał 5 dolarów za zajęcie drugiego miejsca. Nigdy potem nie udało mu się tam dostać, bo nie miał ani centa na bilet.

Jedenaście lat po swoim pierwszym publicznym występie, Elvis wrócił, żeby zagrać dwa koncerty na tych samych targach. Jak zawsze towarzyszyli mu rodzice. Na scenie przywitał go gubernator, a burmistrz wręczył mu symboliczne klucze do miasta.

Histeria pod tytułem: „Elvis Presley, chłopiec z Tupelo, któremu się udało, wróhttps://www.scottymoore.net/tupelo.htmlcił do domu”, nabrała takich rozmiarów, że fanki z miłości omal go nie rozszarpały na strzępy. Zarobił wtedy 5 000 dolarów

Jego ręka wyciągnięta w stronę fanów zastygła w posągu ustawionym przed ratuszem. Jest wiernym odbiciem zdjęcia zrobionego przez Rogera Marshutza w 1956 roku.

Sporą sumę przeznaczył na boisko i plac zabaw dla biednych dzieci, które były przeganiane z lepszych dzielnic. Pieniądze wyparowały, a Elvis musiał mocno zareagować, żeby władze zrealizowały projekt.

Kościół Zielonoświątkowy

Sam domek Elvisa wyglądał zbyt niepozornie, dlatego w 2008 roku władze przypomniały sobie o małym kościele do którego należała rodzina Presleyów. Widziałam tablicę dokumentującą proces przenosin. W środku można posłuchać muzyki gospel, która była bardzo bliska Elvisowi i miała duży wpływ wpływ na jego styl.

O ile można zrozumieć przeniesienie kaplicy, to przytarganie w to miejsce wychodka wydaje się komiczną nadgorliwością. Poza tym pamiętamy plotki o złotych toaletach króla. Czytamy:

” The Outhouse. To replika wychodka typowego dla biednej południowej dzielnicy. Często jeden wychodek dzielony był przez kilku mieszkańców. 

Pierwotna lokalizacja wychodka znajdywała się za rzędem wynajmowanych domów wzdłuż Saltillo Road, była również dzielona przez członków Zgromadzenia Bożego Kościoła. Oficyny znajdowały się z dala od domu lub budynku, który służył ze względów sanitarnych.”

Elvis Presley z Graceland

Graceland – dom Elvisa Presleya – został otwarty dla wycieczek w 1982 roku i jest najczęściej odwiedzanym przybytkiem zaraz po Białym Domu. Jest piękny, ale ja spodziewałam się pałacu celebryty, o którego wspaniałościach czytałam przez lata. Zobaczyłam zwykły rodzinny dom, jakich pełno na zamożniejszych osiedlach. Ale przecież Elvis chciał mieć normalny, rodzinny dom.

Spodziewałam się kasy biletowej przed wejściem do rezydencji, ale okazało się, że trzeba zostawić samochód na płatnym parkingu, a potem przejść do hali o rozmiarach małego lotniska.

Kiedy przedarliśmy się do kasy przez labirynty taśm, mogliśmy wybierać między VIP Tour za $190, Elvis Experience Tour za $43.00 lub za $75.00, jeśli chcieliśmy zobaczyć samoloty Elvisa.

Kombinat mieścił dwie restauracje oferujące morderczą odmianę kuchni amerykańskiej i sklepy z pamiątkami w tak złym guście, że z trudem wyłuskaliśmy magnesy na lodówkę. Grupowani i ustawiani, najpierw trafiliśmy do kina, gdzie zobaczyliśmy urywki koncertów Elvisa, a potem gęsiego wyszliśmy wprost na ściankę do zdjęć.

Fotka z fajnym tłem nie usprawiedliwia kolejnego zdzierstwa, bo trzeba było dorzucić 34 dolarów, za co podziękowaliśmy wylewnie. Potem wszyscy dostaliśmy iPady i zapakowani do busów przejechaliśmy na drugą stronę ulicy do Graceland.

Elvis Presley często zatrzymywał się, żeby powiedzieć – cześć- swoim fanom koczującym pod bramami Graceland. Muzyczne bramy były zaprojektowane specjalnie dla Elvisa i zainstalowane w 1957 roku. Napisy na murze to już tradycja, pojawiały się tu od początku.

W marcu 1957 roku dwudziestodwuletni Elvis Presley kupił Graceland za 102 500 dolarów. Dom miał już dwadzieścia lat, a jego nazwa pochodziła od imienia ciotki poprzednich właścicieli – Grace. Z dala od miasta i fanów, mógł się tu odpoczywać razem z rodzicami.

Zaczęła się przebudowa, powstały dodatkowe pokoje, korty i budynki na ogromnej powierzchni 13 akrów ( 5 hektarów). Rodzice wprowadzili się pierwsi, bo Elvis Presley w tym czasie poruszał publiczność w filmie „Loving You”. Obok rzędu świątecznych choinek widać kwitnące kamelie.

Po wejściu do Graceland zobaczyliśmy duży hol, z którego widać salon, jadalnię, schody i sypialnię jego rodziców. Wystrój jest przekrojem wszystkich stylów, w jakich były urządzane wnętrza, czyli modę lat 60-tych i 70-tych.

 Wejście na piętro jest niedostępne. Tam mieszkał i umarł Elvis Presley.

W listopadzie cały dom był już świątecznie udekorowany. Na ścianie wisi portret Elvisa na którym ma jasne włosy. Jako dziecko był blondynem, ale nawet kiedy jego włosy zaczęły ciemnieć nigdy nie był brunetem. Kiedyś użył czarnej pasty do butów. Potem miał zawsze doskonałego fryzjera, który mu towarzyszył na koncertach, a odcień ciemnego brązu na jaki farbował włosy nazywa się „Mink Brown”.

Przyglądając mu się nawet z bardzo bliska, ciężko było znaleźć skazę na jego idealnej twarzy, cerze, żadnego pryszcza, plamki, Elvis był po prostu piękny!, i przede wszystkim charyzma – to doprowadziło Elvisa na szczyt

Carl Perkins:

 Biały marmurowy kominek, na którym stoi fotografia rodziców Elvisa, długa biała kanapa i lustra, które powiększają wnętrze- to salon w którym byli przyjmowani goście.

W pokoju muzycznym stoi telewizor i fortepian ze złoceniami. Pawie na witrażach ciekawie rozpraszają światło. Srebrzysta choinka musiała być modna w latach 70-tych. Takie same ustawione są przed wejściem do domu.

Jadalnia jest przygotowana na przyjęcie biesiadników, a pod choinką jest mnóstwo prezentów.

Sypialnia rodziców

Gladys Presley

Mama Elvisa – Gladys Presley – była najważniejszą osobą w jego życiu. Powtarzała mu, ze wziął na siebie również siłę zmarłego bliźniaka. Kiedy Elvis zaczął utrzymywać rodziców, mawiał, że teraz są jego „dziećmi”. Mama zawsze bardzo się o niego martwiła, kilku szaleńców groziło mu śmiercią. Kiedy był w trasie koncertowej zawsze dzwonił, żeby ją uspokoić.

Chorowała i brała za dużo leków, zapisywanych na receptę bez ograniczeń, co doprowadziło to do uszkodzenia wątroby i zatrzymania akcji serca w wieku 46 lat.

Amerykańscy lekarze do połowy lat 50-tych przepisywali amfetaminę i jej pochodne jako środek na wszystko. Od sprayu na katar po środek odchudzający i depresję. Narkotyk był reklamowany jako coś, co sprawia, że poczujesz się lepiej. Trudno było oprzeć się takiej zachęcie: „Stay fit and Slim by taking Amphetamine”. Tylko nikt nie mówił o straszliwych skutkach ubocznych.

Bliscy Elvisa opisywali jego rozpacz po śmierci matki i to, jak trudno było mu się pogodzić z jej utratą. Miał wtedy 23 lata. Niestety sam też stał się ofiarą narkotyków i pseudo leków zapisywanych na receptę.

Dee Presley macocha Elvisa

W tym czasie Elvis, podobnie jak wszyscy młodzi Amerykanie, zgłosił gotowość do służby wojskowej. Jego rodzice przenieśli się na kilka tygodni bliżej bazy, w której miał szkolenie. Po śmierci Gladys, Elvis popłynął ze swoją jednostką do Niemiec, a Vernon wkrótce do niego dołączył. 

Pewnego dnia do hotelu w którym przebywali ojciec i syn, zadzwoniła 29 – letnia Davada (Dee) Stanley, żeby im złożyć kondolencje. Została zaproszona na kawę, liczyła na spotkanie z Elvisem, ale pojawił się tylko Vernon.

Wkrótce ich romans rozkwitł, a Dee poprosiła męża o rozwód. Elvis był tak wściekły na ojca, że nie poszedł na ich ślub. Trudno było pogodzić się z tym, ze miejsce ukochanej mamy tak szybko zajęła inna kobieta. Jednak kupił im dom.

Miał rację, że nie ufał Dee. Po jego śmierci napisała dwie obrzydliwe książki, nie ukrywając, że mści się na pasierbie. Czuła, że nigdy jej nie zaakceptował, a jej mąż był bliżej emocjonalnie z synem, niż z nią.

Macocha wniosła w posagu trzech synków, a Elvis, który zawsze chciał mieć młodszego brata zaopiekował się nimi. Z czasem przybrani bracia stali się częścią orszaku Elvisa, nazywanego- Mafią z Memphis.

Kuchnia Elvis Presley

Kuchnia była ulubionym miejscem Mafii z Memphis. Zawsze można było dostać od kucharza świeży budyń bananowy i smażone kanapki z bananem i masłem orzechowym. Jest telewizor i nawet kuchenka mikrofalowa.

Pokój bilardowy Elvis Presley

Zejście do piwnicy jest wyłożone lustrami w ten sposób, ze widzi się siebie w setkach egzemplarzy. Pokój bilardowy jest wyłożony wzorzystą, plisowaną tkaniną.

Jungle Room Elvis Presley

Pokój o którym śpiewał Marc Cohn w piosence „Walking In Memphis”, był szczególnie lubiany przez Elvisa. Tam odpoczywał z przyjaciółmi i tam nagrał dwa swoje ostatnie albumy „Moody Blue” i „From Elvis Presley Blvd”. 

Jungle Room ma ściany wyłożone drewnem, zielony dywan, jest nawet wodospad. Wystrój miał przypominać ukochane Hawaje, na których Elvis nakręcił kilka filmów. Meble zauważył Elvis w jakimś sklepie w Memphis.

Sala telewizyjna

Trzy telewizory mogły jednocześnie odbierać trzy istniejące wówczas stacje telewizyjne – NBC, CBS i ABC. Lustrzane sufity i ściana odbijały wieże stereo i kącik wypoczynkowy. W latach 70-tych pokój musiał robić wrażenie niesamowitej nowoczesności.

Priscilla Presley

Priscilla Presley mieszkała w Niemczech w czasach służby wojskowej Elvisa, ponieważ jej ojczym był oficerem. 14-letnia Priscilla spotkała Elvisa na przyjęciu, Pobrali się po ośmiu latach znajomości 1 maja 1967 roku w Las Vegas – zajrzyjcie koniecznie – a równo po dziewięciu miesiącach urodziła się Lisa Marie.

Chociaż ich małżeństwo nie trwało długo, nadal byli przyjaciółmi i razem wychowywali córkę. W dniu rozwodu trzymali się za ręce, a Priscilla zawsze ciepło go wspomina.

Ciężko jej było znosić silną damską konkurencję, nocny tryb życia Elvisa, a także dom pełen ludzi. A może po prostu dorosła i chciała iść własną drogą.

Budynek trofeum

Budynek jest połączony z salą muzyczną i prowadzi na zewnątrz do basenu w kształcie nerki i patio.

Ogród medytacji. Grób Elvisa Presleya

Tuż za basenem znajduje się Ogród Medytacji, miejsce kontemplacji zaprojektowane przez Presleya. Do okrągłego oczka wpływają potoki z fontann. Łukowata ściana z witrażami osłania całość.

Ogród Medytacji jest teraz miejscem spoczynku Elvisa i jego najbliższych.

Elvis Presley zmarł 16 sierpnia 1977 roku w wieku 42 lat. Najpierw był pochowany na cmentarzu Forrest Hill w Memphis, ale po tym jak ktoś próbował wykraść jego ciało, w październiku 1977 roku pochowano go w Graceland. Vernon przezył syna o dwa lata.

Grób Elvisa Presleya przykrywa płyta z brązu, a przy głowie płonie wieczne światełko.

 Wokół niego spoczywają rodzice i babcia ze strony ojca, która mieszkała w Graceland i żyła najdłużej ze wszystkich. Jest także tablica pamiątkowa poświęcona bratu bliźniakowi.

Jedyną spadkobierczynią Elvisa była jego 9 – letnia córka, Lisa Marie, która miała otrzymać spadek na swoje 25 urodziny. Do tej pory majątkiem miała opiekować się Priscilla. Nie była jednak w stanie pokryć kosztów utrzymania rezydencji, stąd pomysł, żeby otworzyć Graceland dla publiczności.

 Tom Parker

Równie sławny jak Elvis Presley był jego menager – Tom Parker – który zrobił z niego gwiazdę. Współpracowali od 1955 roku aż do śmierci Elvisa w w 1977 roku.

To on zakończył współpracę z Sun Studio w Memphis i podpisał kontrakt z RCA Victor Records w Nashville.

Ale to przez Parkera Elvis nigdy nie wystąpił za granicą, poza kilkoma występami w Kanadzie. Tom Parker, a naprawdę Andreas Cornelis van Kuijk, był nielegalnym holenderskim imigrantem, który nigdy nie otrzymał amerykańskiego obywatelstwa.

Za jego namową w 1961 roku Presley zrezygnował z koncertów i przez osiem lat kręcił filmy. W połowie lat sześćdziesiątych za każdy film dostawał 1 milion dolarów, a po każdym filmie wychodził album ze ścieżką dźwiękową.

Parker brał wielką prowizję za swoje usługi, pod koniec nawet 50% zarobków Elvisa. Parker zmarł w 1997 roku w wieku 87 lat.

Film „Elvis” z 2022 roku

„Nie byłoby Elvisa bez pułkownika Toma Parkera; nie byłoby pułkownika Toma Parkera bez Elvisa. Związek symbiotyczny”

Tom Hanks

W filmie pod tytułem „Elvis”, Tom Hanks wcielił się w rolę Toma Parkera i zrobił to tak dobrze, że wszyscy go nienawidzą. Austin Butler wystąpił jako jako Elvis Presley. Maggie Gyllenhaal i Rufus Sewell zagrali Gladys oraz Vernona Presley’ów.

Reżyser filmu – Baz Luhrmann – powiedział, że zdecydował się nakręcić film tylko dlatego, że znalazł idealnego kandydata. Australijczyk szukał go aż 5 miesięcy. Austin Butler przez dwa lata czytał wszystko na temat Elvisa słuchał jego piosenek, obserwował ruchy sceniczne. Aktor stał się Elvisem, a przyznała to sama Priscilla Presley.

Elvis uwielbiał jeździć konno, w jednej ze scen filmowych galopuje właśnie tu. Na tych łąkach nadal spokojnie pasą się konie.

Samochody Elvisa Presleya

Wiadomo, że Elvis miał słabość do pięknych samochodów, i nie zwracał uwagi na cenę. Najczęściej wybierał amerykańskie modele. Jego hojność jest legendarna, rozdawał w prezencie samochody ochroniarzom, sprzątaczkom, kucharzom, a także obcym ludziom.

Kiedyś podczas wypadu na narty wybrał się na zakupy i podarował znajomym kilka cadillaców. Lokalna stacja z Kolorado natychmiast podchwyciła tę sensacyjną wiadomość, a prezenter pozwolił sobie na żarcik:

 „Elvisie, jeśli to oglądasz, nie obraziłbym się, gdybym i ja dostał samochód”. Niebieski cadillac czekał na niego następnego dnia.

Cadillac Fleetwood

W sumie Elvis kupił ponad 100 Cadillaców, ale jest jeden wyjątkowy, ten, który podarował mamie, chociaż Gladys Presley nigdy nie zdobyła prawa jazdy. Elvis nim jeździł w latach 1955–1956. 

Nowy Fleetwood miał niebieską karoserię i czarny dach, ale sąsiad Presleya przemalował go na odcień różu, który nazwał Elvis Rose.

Samochód wjeżdża czasami do Graceland z okazji wizyt ważnych osobistości. Bruce Springsteen zaśpiewał o nim piosenkę, a Clinta Eastwooda film. W 2007 roku powstała dokładna kopia cadillaca, która wspiera organizacje walczące z rakiem piersi.  

Zobacz złoty cadillac Elvisa w muzeum w Nashville.

Cadillac Eldorado Biarritz Survivor

Messerschmitt KR200

Lincoln Continental z 195­6 roku.

Rolls-Royce Silver Cloud

W muzeum nie zabrakło motorów.

Samoloty

Są dwa, ale na uwagę zasługuje „Lisa Marie” kupiony w 1975 roku za ćwierć miliona dolarów. Zaprojektowali go twórcy Air Force One.

Cztery telewizory z video i 50-głośnikowy system stereo.

sala konferencyjna

W sypialni widzimy łóżko (152 na 203 centymetry), Jest też łazienka z ze złoconymi kranami i umywalką.

Mój Elvis

Był zwykłym człowiekiem, dlatego nie widzę powodów, żeby go czcić albo specjalnie potępiać. Jak każdy z nas mylił się i błądził. Nigdy nie zarabiałam milionów, więc nie wiem co by uaktywniły we mnie, chociaż chętnie bym sprawdziła. Sukces jaki odniósł chłopiec z najbiedniejszej dzielnicy brzmi jak hollywoodzki sen, a przecież wszyscy lubimy bajki. Kiedy oglądam go jak śpiewa, rozumiem wszystkie fanki, którym złamał serce. Jest mi bardzo żal, że tak wcześnie odszedł.

Posłuchajcie jeszcze raz jak śpiewa Elvis Presley.

Zapraszam do obserwowania

• Instagram
• Facebook